De ontbijtperikelen zullen deze vakantie wel blijven: nu zoete broodjes, een banaan en een mandarijn. Nu ja, we doen het ons zelf aan, bij gebrek aan beter dat wel. Daarna met de gehele groep een kwartiertje op een plaatselijke bus om uit te stappen bij een theeplantage. We bevinden ons namelijk op het Koreaanse platteland. Niet dat het plat is, er zijn genoeg heuvels. Een modeltheeplantage nog wel. Mooie theevelden op heuvels, maar ook met veel Koreaanse toeristen, die voornamelijk in eigen land op pad gaan. Dus eigenlijk een soort theepretpark. Druk en zonder verdere uitleg over het proces van thee maken. Beetje jammer.

Vervolgens een wandeling naar een mooi en verlaten plekje bij een waterval voor de zelf meegebrachte lunch. Dit keer geen zoete broodjes voor ons, maar een Koreaanse snack: gimbap. Rijst met vlees en gedroogd zeewier eromheen. Heerlijk! De rest doet het met de bekende broodjes. Na de lunch moet ik natuurlijk even op de foto met vader en zoon van een Koreaans gezin.

Na dit pittoreske plekje volgt een lange wandeling naar de zee. Door een mooi landschap van thee- en rijstvelden, met ook nog een klein slangetje dat de weg over kruipt. Tijdens de wandeling -zoals wel vaker- leuke gesprekken met leden van de groep. Bij de zee aangekomen duiken enkelen van ons -waaronder ik- even de zee in. Lekker verfrissend op deze zonnige en warme dag en dat na de enorme regenval gisterenavond en -nacht.

In de avond gaat de meerderheid van onze groep Koreaans snakken. Ik neem een gimbap en mandu. Het smaakt weer uitstekend. We sluiten elders af met een biertje met de groep (op vier na). We krijgen een apart kamertje toegewezen zodat we bij elkaar kunnen zitten.

De dag begint helaas met kramp. Gelukkig verdwijnt deze na een paar uur via het toilet. Komt goed uit dat we pas om 12.45 uur richting trein vertrekken.

Vandaag met de '''''''' '''' '''''' '̤''''' . Oeps, verkeerde toetsen aan: nu zien jullie het Koreaanse schrift (als jullie pc het tenminste ondersteund). Snel en makkelijk te leren: lezen en schrijven lukt in enkele dagen. Erik kan het soms redelijk ontcijferen. Begrijpen wat er staat is een heel ander verhaal. Vandaag met de trein naar Busan, een stad met 4 miljoen inwoners. Maar op het station krijgt Winanda -onze Nederlandse reisgenoot van Koreaanse afkomst- eerst nog wat speciale aandacht. Een oud vrouwtje begint in het Koreaans tegen haar aan te praten en aan haar mooie lange haren te zitten. Bianca denkt, laat ik die haren ook eens aanraken. Prompt wordt haar hand door het oude vrouwtje weggeslagen. De treinrit duurt -met een overstap erbij- 6 uur -want we reizen met de boemel- en voert ons door een mooi bergachtig landschap -80% van Korea bestaat uit bergen- met rijstvelden, groentekassen en veel beton van wegen en flats in steden. Voor moderne architectuur hoef je niet naar dit land. In de trein wordt ik nog aangesproken door een oudere man die graag zijn horloge met de mijne wil ruilen -toch maar niet- en die probeert na te gaan hoeveel Koreaans ik begrijp. Nul natuurlijk. Zijn Engels: nul, zoals van heel veel Koreanen. Uiteindelijk meen ik te begrijpen dat hij mij vertelt dat hij 3 zoons heeft. Zoons zijn belangrijk hier. De oudste zoon zorgt voor de ouders.

Een mooi moment voor wat gebruiken in Korea:

• voor het betreden van je hotelkamer altijd schoenen uit;
• gebruikt wc papier niet doorspoelen, maar in een mandje naast het toilet deponeren;
• onder het eten de neus snuiten is zeer onbeleefd (lastig met al dat scherpe eten);
• als je iemand aanspreekt altijd eerst begroeten;
• geld aanreiken met twee handen of met de rechterhand (nooit links) en dan de rechteronderarm ondersteunen met de palm van de linkerhand;
• rijst, soep en stoofpotjes worden gegeten met een lepel, de rest met metalen eetstokjes (veel lastiger dan houten eetstokjes);
• onder het eten wordt je geacht niet te praten (is wel wat aan het veranderen).

Na aankomst in Busan moeten we een klein uur wachten op ''n van de twee busjes. Na aankomst in het hotel vertrekken we gelijk met ons allen voor een verkenning van de omgeving om aansluitend te gaan eten. Acht van ons gaan weer voor op de grond zitten want in dat restaurant kun je een plaatselijke specialiteit krijgen: pannenkoek met groente, inktvis en garnalen (pajeon). Prima, op de inktvis na. Niet mijn ding. Vier anderen gaan voor MacDonalds.

Erik en ik hebben goed geslapen in ons mooie rrr -ronde rode romantische- bed. Het condoom op het nachtkastje bleef ongebruikt. Ja, nog een Koreaans gebruik: voorbehoedsmiddelen moeten in hotels verkrijgbaar zijn. Dit hotel probeert het daarnaast nog romantischer te maken met een rrr bed en sfeerverlichting. In ons vorige hotel was er ook een automaat met 'speeltjes'. Althans, daar kwam ik achter toen ik de handdoek die het automaat afdekte even oplichtte. Geen koffieautomaat dus. Overigens hebben we wederom Internet op de kamer, vandaar dat de verslagen zo snel jullie kant opkomen.

Prima ontbijt vandaag: lekker brood van de bakker en jus d'orange. Bakkerijen -vooral met zoete broodjes en gebak- zijn hier erg in trek. Je kunt er vaak zelfs lunchen. Vandaag eerst een uur met de metro om dan met de groep de vismarkt te bewonderen. De grootste van Korea. Dat geloof ik graag. Volgens mij ligt er alles wat er in de zee heeft bewogen. Je kunt het niet zo gek bedenken of ze hebben het er wel: veel in gedroogde vorm, maar nog meer in levende lijve in -vaak overvolle- bakken. En dat in enorme aantallen. Hier en daar zie je ze levend gevild worden. Minder leuk. Vervolgens naar Busan Tower voor een geweldig uitzicht over de havenstad. Daarna gaat de groep uiteen. Erik, Bianca en ik lunchen bij een bakker, lopen de gewone markt af en hebben een kort moment van bezinning in een tempel. Om aansluitend wat te chillen bij Enzo. Diep weggezakt in de kussens van de stoelen, genietend van vers geperst sap.

Het avondeten met de groep is weer prima, alleen begint het groepsgebeuren ons wat te vervelen. We gaan morgen op onszelf eten. Wel nog even met ons allen naar het strand om wat van het slotfeest van 100.000 christenen mee te maken, die uit geheel Korea naar Busan zijn gekomen. Naar het schijnt ter viering van een grote bijeenkomst 100 jaar geleden in Pyongyang. We sluiten met zijn twee'n af met een borrel en sigaar in een leuke bar. En nu naar bed.