Na een ontbijt van gisteren ingekochte zoete broodjes -lekker is anders, maar de hotels waar we zitten hebben geen ontbijt en 'ontbijttentjes' hebben ze niet echt in Korea- vertrekken we om 8.30 uur met onze eigen bus naar de veerboot voor Udo ((U=)Koe(do=)eiland). Op Udo aangekomen stappen we op huurfietsen. Procedure: op de fiets stappen, jezelf opvouwen, fietsen maar. Bij afstappen omgekeerde volgorde.

Udo is een klein eiland dat je in een kleine 1,5 uur rond fietst. Redelijk plat, met hier en daar wat heuvels, weinig bomen, plekken waar knoflook en zeewier ligt te drogen, zonder koeien en bekend om zijn naar zeevruchten duikende vrouwen. Dat laatste verschijnsel dateert van zo een 100 jaar geleden toen er een belasting op de opbrengsten van duikende mannen werd ingevoerd. We zien vele hoofdjes in het water, maar helaas komen ze nog niet de wal op. Althans niet bij Bianca, Erik en mij. Wel bij de anderen -die gezamenlijk de andere kant zijn opgefietst- en dat ook al na amper een minuut na vertrek! De aansluitende lunch bij een standje naast de supermarkt van -met vlees en kimchi- gevulde deeghapjes laten wij drie'n en Pleun ons goed smaken.

Na terugkeer op Jeju-do beklimmen we de Seongson Illchubong, een 182 meter hoge krater. Vele traptreden verder -een 'wandeling' van 10-25 minuten- worden we beloond met een geweldig uitzicht over zee en binnenland. Afdalend komen ons hordes Koreaanse schoolklassen tegemoet die allemaal hun Engels willen oefenen: hello, how are you.

Verder deze dag nog: (1) op verzoek van Erik een bezoek aan het Kimnyoung Maze Park: een doolhof waar een kenner 20 minuten over zou doen. We zijn er in 10 minuten uit. Leuk, maar wel erg druk met schoolklassen; (2) de Yakchum Temple, een enorme Boeddhistische tempel uit 1997. Altijd weer rustgevend zo een bezoek. De warme en mooie dag wordt afgesloten met een gemeenschappelijk diner in een Cobaco(keten)restaurant, met een Koreaans-Japans-Westerse keuken. Wederom heerlijk en scherp eten met een biertje erbij. Drank is trouwens een verhaal apart hier. In restaurants is niet veel keuze omdat Koreanen -mannen vooral- na het eten vaak in een bar -heeel veeeeel- gaan drinken. Dit is namelijk het moment om nader tot elkaar te komen, elkaar echt te leren kennen. De remmen gaan los, de maskers vallen af. Voorts is drank inschenken onderworpen aan een heel ritueel: fles en glas op een bepaalde manier vasthouden en de oudste en/of de belangrijkste persoon eerst inschenken. Een weerspiegeling van dat hi'rarchie en leeftijd hier zeer belangrijk zijn. 's Avonds begint het scherpe eten op het toilet zijn tol te eisen.

Vandaag een vrije dag. Toch gaat reisleidster Pleun ons voor in een wandeling naar en langs de rotsachtige kust. Volgens Pleun een wandeling over een vlak parcours (werkelijkheid: redelijk veel omhoog en omlaag) van 1,5 uur (werkelijkheid: 3 uur met terugreis erbij). In ieder geval een erg mooie wandeling die ons een tijdje bezighoud. Wel is het wat broeierig weer.

Daarna samen met Erik en Bianca door naar de Cheonjiyeon waterval, die vlak bij het hotel ligt. Altijd weer leuk een waterval. Ook leuk om te zien hoe enkele leden van een groepje gehandicapten worden geknuffeld. Niet gebruikelijk om in Korea openlijk gevoelens te laten zien. Dat is overigens wel aan het veranderen. Zo zagen we in Seoul ook stelletjes hand in hand lopen. De wandeling heeft hongerig gemaakt en dus doen Erik en ik ons tegoed aan Yuk, een rijstepap/soep. Vele smaken om uit te kiezen. Uitstekend! Na de lunch wandelen we wat rond over de markt en bewonderen de vele soorten groente, verse en gedroogde vis en andere beesten uit de zee -we zien geen varkenshoofden zoals in Seoul- en allerlei andere zaken, zoals een kookpan van 60 liter. Wat moet je daarmee? Erin badderen? We duiken nog een kerk in en kijken even naar binnen door het raam van een school. Daarna een paar uur rust.

Op aanbeveling van directeur Don van Shilla Travel gaan we wederom met ons allen BBQ-en. In het restaurant is Don met een andere groep van Shilla Travel. Een groep van zes met een gezin met twee Koreaanse adoptiekinderen die op zoek zijn naar informatie over hun achtergrond. Het schijnt er afgelopen maandag emotioneel aan toe te zijn gegaan. Don is trouwens zelf van Koreaanse afkomst en geadopteerd. In onze groep bevindt zich 1 Koreaans adoptiekind -Winanda- die al 11 jaren geleden met haar moeder Henri'tte hier is geweest en toen niets te weten is gekomen. En daar vrede mee heeft. Na de uitstekende BBQ -dit keer gelukkig ook met rundvlees- gaan zeven van ons nog even ergens een borrel pakken. Daarbij blijkt dat Janneke wat moeite heeft met Erik's mascotte Fluffie, een gele vogel. Zodra Fluffie op haar schoot wordt gezet werpt ze hem gelijk richting Erik. Hoe bruut! Verder gezellig.

Vandaag een zelf samengesteld ontbijt van mandarijnen, banaan en instant noodles(soep). De laatste bij gebrek aan bestek en stokjes gegeten met een tandenborstel. Frisse noodles!

We verlaten per vliegtuig het eiland en gaan op weg naar Gwangju om uiteindelijk in Boseong te eindigen. Bij vertrek moet ik nog even op de foto met een Koreaanse jongen, die hij zelf m.b.v. van zijn GSM maakt. Na aankomst in Gwangju een snelle lunch geregeld door onze chauffeur voor vandaag. Die overigens geen Engels spreekt. Omdat reisleidster Pleun niet veel Koreaans spreekt, gaat veel communicatie via haar GSM en het Shilla kantoor in Korea of via haar netwerkje van Koreaanse vrienden. We krijgen Bimbibap: rijst met van alles en nog wat erdoorheen. Nog wel zelf alles door elkaar husselen. En oeps: het is -komen we via Pleuns mobiele netwerk te weten- de plaatselijke variant, namelijk met rauw rundvlees en een rauw ei. M.b.v. het netwerk wordt geregeld dat het wordt gebakken. Je kunt je immers ook te veel aanpassen!

Na de uitstekende lunch gelijk door naar het '18 May Democratic Uprising' memorial. Op 18 mei 1980 begon in Gwangju een opstand tegen de op 17 mei uitgeroepen staat van beleg (Korea is het merendeel van de jaren 1948-1992 een militaire dictatuur geweest). Een opstand die uiteindelijk bloedig werd neergeslagen met tegen de 200 doden als gevolg. Dit monument is er ter nagedachtenis van alle slachtoffers van de opstand. Een Engelstalige gids geeft ons veel informatie en leid ons door het grote complex van het monument. Alles bij elkaar interessant en emotioneel.

's Avonds gaan we met ons allen -op Jeane en Adrie na, die zijn met hun twee'n eten- aan de mandu (met groente en vlees gevulde deeghapjes) drijvend in water en aangevuld met kimchi en kievitseieren. Prima maaltijd. Bianca, Erik, Fluffie en ik sluiten de dag op Bianca's kamer af met enkele biertjes en prima gesprekken over van alles en nog wat.