Het is officieel: sinds vijf jaar is het hier in het Noorden niet zo warm geweest als nu. In Varanasi bijv. 43 'C. Vertel ons iets nieuws. Samen met Florian en Sharare bezoeken we een Boeddhistische tempel. Wat zal ik ervan zeggen. Als we er niet waren geweest, hadden we niet veel gemist. Daarna snel door naar het hotel waar Margriet toegang tot het zwembad heeft geregeld. Daar brengen we al lezend, rustend, badderend en etend enkele uren door. Relaxed.

In de namiddag met een taxi terug naar ons eigen hotel. De taxichauffeur die bereid is ons voor 100 Roepies naar ons hotel te brengen -hij en anderen begonnen bij 200- wil ons eerst nog even langs wat shops rijden. Neen, bedankt. Bij aankomst bij ons hotel vraagt hij of ik happy ben. Na een bevestigend antwoord mijnerzijds -nooit doen!- vraagt hij 20 extra voor de happiness. Met die praktijken heb ik het wel gehad, dus geen 20 extra. Daar is hij niet blij mee.

Met de gehele groep reizen we om 17.30 uur af naar het treinstation voor de nachttrein naar Delhi. Weg uit Varanasi, stad van de regelmatige stroomuitvallen. Bij het station blijken er veel minder bagagedragers te zijn vanwege een bruiloft -waar kennen we dat toch van- maar ook omdat naar verluid een heleboel van hen achter een stationsmanager aanlopen omdat hun beroep officieel wordt gemaakt en ze een vergunning kunnen krijgen. Van die manager dus. Geen makkelijk beroep overigens, bagagedrager. Draag maar eens twee koffers op je hoofd en dan ook nog ''n aan je arm. Hulde!

Een eerste aanblik van de plek waar Erik, Henk, Margriet, Maarten en ik de nacht mogen doorbrengen -de rest zit in een andere wagon- doet ons twee'n hevig schrikken. Onze wagon bestaat uit een middenpad met aan elke zijde tegenover elkaar liggende open 'hokjes'. Het ene hokje bevat twee slaapplaatsen (boven elkaar) evenwijdig aan de rijrichting van de trein en de andere twee keer drie plaatsen (boven elkaar) dwars op de rijrichting. De gehele wagon bevat circa 10 tegen over elkaar liggende hokjes. In totaal dus 80 slaapplaatsen. De hokjes zijn alleen van elkaar afgescheiden door tussenwandjes, de voorkant is geheel open. Hoe moeten we hier slapen! Bij de reisgenoten in de andere wagon kun je de voorkant van de hokjes tenminste nog afsluiten met een gordijntje. Wel, na een avondmaal van wat chips, appelgebak van Margriet's Nepalese omaatje en enkele whisky's met cola ziet alles er ineens minder somber uit. Slapen lukt enigszins.

's Ochtends vroeg lekker een kopje koffie en later wat chai in de trein. Er lopen genoeg verkopers langs. En we hebben de tijd, want we komen met circa drie uur vertraging in New Delhi aan. De vertraging leidt ertoe dat de trein niet meer op sommige tussengelegen stations stopt. Leuk voor al die mensen die bij de deur staan te wachten! In ons hotel aangekomen snel ontbijten, ons opknappen en met diverse reisgenoten een taxiritje langs enkele bezienswaardigheden: de plaats waar Ghandi is gecremeerd (Raj Ghat), het monument ter nagedachtenis van gevallen soldaten (India Gate) -met een fotosessie van ons met een Indisch gezin en met enkele jongeren- een Shik tempel (Bangla Sahib) en een Hindoetempel (Lakshi Marayan). We komen erachter dat we het allen eigenlijk wel geloven. Het is ook weer veel te warm (41 'C) en iedereen is moe. De batterij is op. We gaan dan ook niet in op het aanbod van de chauffeur dat hij wel een goed plek voor en lunch weet.

Na de rit genieten Erik en ik van een stuk chocoladetaart en ijskoffie. We kunnen het amper aan, onze magen zijn toch wat geslonken. Daarna is het tijd voor enkele uren airco op de hotelkamer, in afwachting van het groepsdiner om 19.30 uur. Twee stellen hebben ons inmiddels al verlaten omdat deze enkele dagen extra blijven. Om bij te komen. Waar je zin in hebt in deze hitte. Wij verlangen juist naar het Nederlandse klimaat, ons eigen huis en een bruine boterham met kaas!

Na het avondeten naar de luchthaven om aldaar allerlei veiligheidschecks te ondergaan. We vertrekken op tijd naar Londen.

Te Londen Heathrow weer een heel gedoe om van Terminal 4 naar 5 te komen: met de bus, dan weer allerlei veiligheidschecks ondergaan etc. Neen, vliegen is niet meer wat het was. Er is in ieder geval voldoende overstaptijd. Genoeg om 1,5 kg Quality Street in te slaan. Om 15.45 uur arriveren we weer in onze eigen woning. Home sweet Home.

Afsluitend kunnen we constateren dan het een mooie reis was met veel bezienswaardigheden. Ik ben blij de reis gemaakt te hebben. Erik zit er wat gemengd in, vooral vanwege de gezondheidsproblematiek. Tegelijkertijd was India voor ons te warm en -zeker in combinatie met de hitte- te druk en lawaaierig