We zeggen Queenstown vaarwel en gaan op weg naar Te Anau. Mooie wolken onderweg!

In de ochtend gaan enkele liefhebbers - waaronder Erik en ik - een stukje van de route met een oude stoomtrein, de Kinston Flyer. Vroeger kon men nog treinen maken. Prachtig! Tijdens de verdere busreis stoppen we onderweg tevens bij een 'fruitstalletje', zeg maar gerust fruitschuur, met veel vers en gedroogd fruit en veel noten, jam etc. Een waar paradijs.

In Te Anau is het bij aankomst rond het middaguur nogal wat fris. Veel is er ook niet te doen. Een erg toeristisch plaatsje bestaande uit winkels en motels, met een beperkt aantal huizen.

Met ons vieren (Corrie en Jan) besluiten we op excursie naar de gloeiwormgrotten van Te Anau te gaan. Populaire bezigheid. Erg toeristisch. Pas om 17.00 uur kunnen we mee. Maar wel de moeite waard. Net de Efteling, maar dan in het echt.

Toerisme is trouwens goed geregeld in Nieuw-Zeeland. Alles rondom excursies verloopt perfect en de mensen zijn erg vriendelijk en informatief. Het zijn echte ondernemers hier. Dat vriendelijke is kenmerkend voor Nieuw-Zeelanders. Vriendelijk en relaxed.

Het avondeten valt voor het eerst wat tegen. Het tentje waar we wilden gaan eten was overvol met een wachttijd van een uur (veel andere tenten ook). De gesprekken waren wel weer boeiend. Vooral over de verkiezingen in Nederland en over een film waar Erik mee bezig is.

Na aankomst te Te Anau gisteren nu de excursie naar de Milford Sound (een soort fjord, eigenlijk een voormalige gletsjer). Dit is een van de hoogtepunten van de reis. Helaas begint dit hoogtepunt met regen. Nu ja, dat is niet nieuw. Zeven uur in de ochtend vertrekken is wel redelijk nieuw.

De regen heeft wel een voordeel. De steile bergen waartussen we richting de Milford Sound rijden zijn nu namelijk bezaaid met kleine watervallen. Het is alsof de bergen massa's zilverkleurige aderen hebben! Verder veel regenbogen, wat gletsjers, regenwoud en sneeuw op de toppen van de bergen. Aan het einde van de ochtend stappen we op de boot voor de 1,5 uur durende rondvaart door de Sound. Het is zowaar droog (zal pas weer gaan regenen na de boottocht). Wat we te zien krijgen is 'beyond words'. We varen tussen enorm steile hellingen, vele honderden meters hoog. Adembenemend mooi. De beste beeldhouwer ter wereld is de natuur zelve.

Op de terugreis naar Te Anau een kort bezoekje aan Murray Guns place, een kluizenaar, en het uitdelen en ophalen van de zelfgemaakte stembiljetten.

's Avonds weer ouderwets gezellig uit eten met Corrie en Jan. Linda en de verkiezingen zijn de voornaamste onderwerpen. Prima gegeten ook. We konden nu terecht in het tentje waar het gisteren om 20.00 uur overvol was.

Een lange dag in de bus van Te Anau naar Christchurch. Met een wel erg vroeg vertrek. 7.00 uur! De vorige dag ook al!

Wel een erg mooie tocht. Het begint al met unieke luchten de eerste uren. De combinatie van wolken en zon is waarlijk sprookjesachtig. Daarnaast een landschap bestaande uit veel bergen met hier en daar sneeuw op de toppen en een enkel meer. En een huis dat over de weg werd vervoerd en waarvoor we langs de kant moesten (en ook nog voor moesten bukken toen we foto's wilden maken. Het kwam met een rotvaart aanzetten en was even breed als de gehele weg). Oh ja, en veel Japanners. Massa's. Busladingen vol. Volgens mij is Japan leeg nu. Nederlanders zijn er overigens ook redelijk veel.

Tijdens de reis maken we de uitslag van de in de bus gehouden verkiezingen bekend. Erik en ik hebben deze gisteren namelijk georganiseerd. De uitslag: CDA 30%, PvdA 25%, VVD 20%, SP 15% en D66 en Groenlinks beide 5%. Dit bij een opkomst van 95 % (alleen onze reisleidster wilde niet stemmen. Alle 20 leden van de groep deden wel mee). Later maken we de uitslag van de verkiezingen in Nederland bekend (tijdens de lunch even snel opgezicht op het Internet).

Verder laten we de envelop voor reisleidster Linda rondgaan (geldinzameling c.q. fooi) en gaat Erik de laatste mensen langs voor input voor zijn verhaaltje voor Linda.

Twee uur voor aankomst in Christchurch begint het te regenen. Bah. Gisteren was het er nog 27 graden. Nu niet meer blijkt bij aankomst. Wat rondlopen, eten met drie anderen en zeer vermoeit naar bed. Het is gewoon werken hier!

Is het helaas de laatste echte dag in Nieuw-Zeeland. Morgen vertrekken we in de ochtend per vliegtuig naar Auckland, vandaar naar Hongkong om vervolgens in Amsterdam te eindigen. Met tussenstops van enkele uren.

De ochtend in Christchurch begint mooi. Veel zon, maar ook wolken. Wel wat frisse (zuider en daarmee Arctische) wind. En op een bepaald moment een giga stortbui, met hagel. Daarna weer zon.

Christchurch is een leuk relaxte stad met ca. 300.000 inwoners. Met diverse kerken (waaronder een prachtige houten waar we met ons twee'n een priv' rondleiding kregen) een kathedraal (met een leuk uitzicht vanaf de toren), een artscraft center (in een voormalige oude universiteit) en andere bezienswaardigheden. In het artscraft center (veel winkels met werkende kunstenaars erin) spraken we een oudere dame waarvan ik vermoedde dat deze uit Nederland kwam. Inderdaad. Ze is in 1960 naar Nieuw-Zeeland gekomen en komt oorspronkelijk uit Putten (heeft het drama van Putten in WO II ook nog meegemaakt). Ze heeft jaren een eigen galerie gehad en maakt nu slechts nog pottenbakkerswerk en praat met mensen. Erg leuk.

Zo meteen wat verder rondkijken in de stad en 's avonds het afscheidsdiner met de gehele groep. Erik zal een afscheidspraatje gaan houden voor onze reisleidster Linda.