De rit begint voor het eerst zonder ontbijt. Niet voor lang overigens, want na een half uurtje rijden stoppen we in het dorpje Hokitika. Souvenirparadijs. Het dorpje bestaat voornamelijk uit jade-, houtsnijwerk en glaswerkwinkeltjes. Heel aardig even door wat winkeltjes te lopen en - ja, toch bezweken - een enkele kleinigheidje te kopen. Maar, dat pas na een prima ontbijt in een eetgelegenheid met allemaal tentoongestelde theepotten uit de gehele wereld (niet geteld, maar het waren er zeker meer dan 100).

Na de jacht vervolgen we onze reis naar het dorpje Fox Glacier. Tijdens de rit passeren we diverse mooie meren en maken we een enkele wandeling. Daarbij wel goed oppassen voor de zandvliegen/muggen. Deze kunnen gemeen steken. Eigenlijk de enige 'gevaarlijke' dieren in Nieuw-Zeeland. Dat was in Australi' wel wat anders!

In de buurt van onze eindbestemming maken we een korte stop bij de Franz Josef Glacier (gletsjer). Mooi beeld die combinatie van bergen, bossen, gletsjer, zon en bewolking. Wandelen gaan we ook na aankomst in Fox Glacier aan het begin van de middag. Een wandeling met het merendeel van de groep naar en op de Fox Gletsjer. Onder begeleiding natuurlijk. Met haken onder de schoenen voor de wandeling op het ijs. Beneden aan de gletsjer was het lekker warm. Op de gletsjer goed koud. We zijn er gelukkig allemaal op gekleed. Het is in Nieuw-Zeeland zaak om meerdere kledingstukken bij de hand te hebben. Het weer wisselt nogal eens. De uitzichten op en van de gletsjer zijn moeilijk te beschrijven. Mooi is een understatement (en als woord toch al te veel gebruikt).

Minder is dat ik tijdens de wandeling mijn linkervoet licht verstuit. Even last van, daarna niet meer. Tot dat ik in bed lig. Veel pijn. Gelukkig helpen pijnstillers. De hele nacht ook flink liggen zweten. Aan het begin gerild van de kou (terwijl het in de kamer niet koud was). Aan dit alles ging overigens weer een prima etentje - met de gehele groep - vooraf. Zalm dit keer voor mij. Om weg te zuigen (andere keren hert, kip, salades etc.).

Vandaag een lange rit in de bus. Naar Queenstown. Het Sint Moritz van Nieuw-Zeeland. Met veel buitensport activiteiten. Corrie en Gerda gaan morgen een tandemsprong maken. Drie anderen gaan jetboten (met een jetboot 60 km/h op enkele centimeters afstand langs rotspunten scheren. Onder begeleiding wel te verstaan en alles binnenboord houden a.u.b.).

Nieuw-Zeeland is het land van de Adrenalinejunkies. Bungee- jumpen, rap-jumpen (met het gezicht naar de grond langs een hoog gebouw naar beneden lopen), zorbing (in een bal, die weer in een andere bal zit de heuvel afrollen), tandemdeltavliegen, heli-bungee-jumpen etc. Niets is te gek en er wordt om de zoveel tijd wel weer wat anders verzonnen. Gek volk.

Vroeg opstaan vandaag. Om 7.00 uur al ontbijten omdat drie van de vier echtparen (Jan en Corrie, Fred en Gerda en Greetje en Jan) een helivlucht over de gletsjer gaan maken. Gisteren kon het niet doorgaan. Dolenthousiast komen ze terug.

De tocht naar Queenstown gaat langs een schitterend en afwisselend landschap. Mooi meren, hoge bergen (dat op steile hellingen nog zoveel kan groeien!), watervallen, helder blauw water, wijngaarden. Helaas dat er ook nogal wat regen is. Tegen de tijd dat we in Queenstown arriveren is het gelukkig weer droog. Daar zitten we in een hotel met een uitzicht op bergen en een meer. Mooiste uitzicht wat ik ooit vanuit een hotel heb gehad ! Na een prima diner in het hotel is het goed slapen gaan. Van de voet heb ik amper nog last.

Door de zon worden we gewekt. Het weer is stralend. Zo ook het uitzicht op de bergen en het meer, bij dit weer.

In de ochtend is het lekker rustig aan doen. Later opstaan en rustig de heuvel af richting het centrum van Queenstown. Daar wat rondlopen (w.o. door het haventje), een kopje koffie, een lunch en dan is het tijd voor onze (samen met diverse anderen van de groep) Lord of the Rings safari. Oftewel een rit in enkele jeep langs diverse locaties waar de Lord of the Rings is opgenomen. We vonden Nieuw-Zeeland al mooi, het uitzicht dat we nu hebben slaat alles. We komen nu op(hoge) plekken waar we anders niet zouden komen. Dat kost dan wel wat zenuwen, want regelmatig rijden we aan de rand van smalle grindwegenpaden langs diepe afgronden. En regelmatig worden we tijdens fotostops buiten de jeep gezandstraald door harde wind op 900 meter hoogte (of iets minder). Maar dan heb je ook wat. We spelen ook nog even voor gouddelver bij een rivier. Enkelen van ons vinden wat flinterdun goud.

De dag eindigt zo dan ook prima. Een borrel en een diner in het restaurant van het hotel met Adri, Jacqueline en Tjeerd. De laatste twee zijnde ons liefdesstel. Ze hebben elkaar al snel aan het begin van de reis gevonden. Jacqueline vond dat wel een beetje lastig want haar ex Johan (productiemanager bij DAF) is ook mee op reis (het was uit sinds een maand voor de reis). Ook Evert onze agrari'r vindt het niet leuk omdat hij een oogje had op Jacqueline. Hij vindt Tjeerd nu niet meer aardig. Het oogje wat hij daarna op Adri had ging ook niet door. Deze voelt meer voor een Nieuw-Zeelander die ze tijdens een onderdeel van de reis heeft ontmoet (en waar ze nog contact mee heeft. Hoe precies verder weet ze nog niet). Evert richt zich nu maar op Karen, die wel gecharmeerd is van de aandacht maar ook niet meer. Ach ja, die groepsreizen.