Weer verder. Nu naar het eiland Penang, in het Noordwesten van Maleisi'. Mooie rit door de bergen, saaie rit over de snelweg. Combi dus. Veel rubberbomen along the road. Belangrijk onderdeel van de economie.

Tussentijdse stop in Kuala Kangsar, ter bewondering (op afstand) van de moskee en het nieuwe en oude paleis van de sultan van de deelstaat Perah. Schitterende gebouwen! Maleisi' is overigens een federatie met 14 deelstaten. De meeste deelstaten hebben een sultan. Uit het 'college' van sultans wordt om de vijf jaar een koning gekozen, zodanig dat elke sultan aan de beurt komt. Verder nog een fruitstop. Exotisch fruit proeven.

Tegen 15.00 uur bij onze eindbestemming, na een rit over een 11 kilometer lange brug van het vaste land naar het eiland. Ons hotel ligt wederom afgelegen, maar wel aan zee en met een 'view to kill'. Eten in het hotel. Matig. Daarna met acht van het gezelschap, reisleider Firrus en chauffeur Billy naar de avondmarkt van het nabije dorpje Batu Ferengghi. Daar kunnen we gaan eten volgens Firrus. Komt hij nu mee! Wij dachten het is alleen een markt. Hoe dan ook, niet veel bijzonders deze markt. Toeristenprul. Wel een heerlijke cocktail in een bar + sigaar natuurlijk.

Later op de avond nog wat poolen met reisgenoten in het hotel. Fun. Ook fun voor reisgenoten Peter en Winnie, die de Chinese dame die even meespeelt wel zien zitten. Nou, meer (verleidelijk) zien staan. Of de aandacht nog bij de ballen op de tafel is?

Dagje met ons twee'n in Georgetown -hoofdstad van het eiland- rondhobbelen. Beginnend met een blik vanuit de 60ste verdieping van een kantoortoren. Wauw! Mooi uitzicht over stad en zee. Vervolgens naar het Penang Museum, met veel informatie over de geschiedenis van het eiland en haar bevolking. Verder een oud fort (vanuit de Engelse periode), een Chinese tempel (inclusief priv'-rondleiding) en de architectuur van de stad bewonderen. Veel Victoriaanse gebouwen. Aan het eind bezoeken we een moskee. Daar krijgen we zowaar een priv'-rondleiding en mogen we naar binnen (we zijn decent gekleed. Ik heb voor het eerst overdag een lange broek aan. Gedurende de reis namelijk zo'n 20 muggenbulten verzamelt, dus korte broek even in de tas. Anti-muggenspul werkt dus niet 100%. Helaas bloedheet, dus rustig aan). Met vervolgens een priv'-crashcursus Islam in 30 minuten (voorlezen uit Koran, vertellen wat Jihad wel en vooral niet is, muziek luisteren etc.). Het betere Jehovawerk. Bijzonder boeiend.

Tussendoor heerlijke lunch bij een Engelse sandwichzaakje. Gerund door een Engels stel. We laten ons verleiden tot een toetje. Wat het is komen we pas achter na levering. Zelfgebakken laagjescake met ijs. Give us more! Het Indiase avondeten in hotel met Gerda en Bob is zowaar ook goed. Goed gekruid ook!

Omdat we vandaag vroeg vertrekken -8.00 uur- kunnen we genieten van een prachtige zonsopgang. Magnifiek, de opkomende zon boven de zee.

We vertrekken overigens iets later dan gepland. Gids en chauffeur zijn er om 8.00 uur nog niet. We bellen naar hun kamer. Ja, ze zijn al wakker. Beneden aangekomen levert navraag wat er aan de hand is ontwijkende antwoorden (typisch Aziatisch). Later vertelt chauffeur Billy dat ze vervangen zouden worden door een andere ploeg. Waar of niet waar? Of 'saving face' omdat ze zich hebben verslapen? Hoe dan ook, echt boteren tussen de twee doet het ook niet.

De lange rit voert ons van de west- naar de oostkust, door de bergketen die dwars door Maleisi' loopt, waar ook de Cameron Highlands (waar we eerder waren) deel van uitmaken. Onze nieuwe bestemming is Kota Bharu, bakermat van de Maleisische cultuur. Mooie rit door vlak landschap met rijstvelden en bossen en door bergachtig landschap. Af en toe ook dicht langs de Thaise grens. Met die mooie bossen wordt het vermoedelijk wel minder gezien het grote aantal vrachtwagens met enorme boomstammen die we tegenkomen.

In het Oosten veel moskeen en vrijwel geen ongesluierde vrouw meer te zien. Dit is ook de provincie waar de streng islamitische partij aan de macht is. Veel Arabische teksten en minder in het Chinees en Hindi zoals in het westen. Voor alcohol (=bier) moet je hier bij de Chinees zijn.

In hotel 'Vergane glorie' (een van deze twee woorden is eigenlijk teveel eer) bewonderen we gescheurd tapijt, lekkage plekken + gaten in plafond, soppend tapijt voor onze kamerdeur en bij sommigen kakkerlakken op de kamer. Over de sportfaciliteiten zal ik maar niet beginnen. Hilarisch. Erik en ik sluiten de dag af met een etentje voor twee in Chinatown. Prima hap met biertje.

Vandaag met reisgenoten Gerda, Bob, Wendy en Jelle op excursie. Veel op ons zelf te doen is er in de bakermat namelijk niet. Op het afgesproken tijdstip geen reisleider Firrus, wel chauffeur Billy. Firrus zal later komen. Waarom weet Billy niet (goh, ze delen toch dezelfde kamer?).

De excursie begint bij de markt. Voor de rest (musea etc.) is namelijk alles gesloten. Het vrijdag en het is hier Islamitisch! Billy gaat ondertussen Firrus halen. Wat voor dag gaat dit worden? Na terugkomst heeft Billy Firrus bij zich. Deze excuseert zich: had hoofdpijn. Gelukkig werkt het middel dat hij heeft genomen snel en goed, want hij is erg vrolijk.

We gaan verder. Op bezoek bij een beroemde vliegermaker (van vliegeren). Volgens mij meer in ruste nu, maar a la. Mooie vliegers! En enorme draaitollen heeft hij ook. Zo een loodzware tol (> 5 kilo) zo lang als mogelijk draaiend houden is een sport hier. Dan een tempelbezoekje nabij het huis waar is Firrus is geboren. Daarna een bezoek aan het huis zelf. Er woont nog familie van Thaise afkomst (Firrus is halfbloed). Gastvrije ontvangst met fruit, kroepoek en thee op de veranda. Gelardeerd met verhalen van Firrus over vroeger.

Firrus laat zich vandaag van zijn beste kant zien. Deed hij dat maar meer! Naast bezoek aan zijn voorouderlijk huis, laat hij ons ook AKA proeven. Een soort appelflap. En vertelt hij ons allerlei verhalen. Zo hebben de drie Noordelijke provincies van Thailand ooit deel uitgemaakt van Maleisi', vandaar dat de bevolking daar Islamitisch is. Dat schijnt niet lekker samen te gaan met de Boeddhistische Thai. Verder enkele wetenswaardigheden over de plaatselijke sultan. Een liefhebber van dure auto's. Een keer mocht een nieuwe auto de Douane niet passeren. De sultan ging zijn aanwinst toen zelf ophalen.

Dan op weg naar een ander tempelcomplex van de Thaise gemeenschap in Maleisi', met een liggende Boeddha. Het eindigt in een drankgelag. Huh?? We komen op het tempelcomplex terecht in een feest en Erik -en vervolgens wij- wordt uitgenodigd voor een donatie en om mee te drinken. Het feest is een fundraising voor onderhoud van de tempels. Het bier vloeit in grote hoeveelheden. Het bezoek eindigt met een dansje van Gerda en mij op het podium, toegejuicht door de Thaise gemeenschap (ok', beetje overdreven. Er dansten ook Thai). Een leuke excursie alles bij elkaar!

Dit keer eindigt de dag in een foodcourt nabij het hotel. Een foodcourt is een verzameling van kleine zaakjes waar je eten en drinken kunt bestellen en waar je op een centraal gedeelte kunt gaan zitten. Echt Maleisisch eten. En niet duur. 14 Ringgit (1 EURO = 4,5 Ringgit) voor 2 personen. Prijzen vari'ren hier trouwens nogal. Voor ons ontbijt in het hotel betalen we 22 Ringgit per persoon. Conclusie: op de echte 'volkse' plekken betaal je de 'echte' prijzen, op toeristische plekken betaal je veel en veel meer.